Después de disfrutar de un principio
de temporada , desde octubre hasta diciembre, más que prometedor y
demostrando el trabajo hecho con una gran carrera en Sa Llego el 12
de enero dónde marqué unos ritmos que ni en mis mejores sueños
llegó la lesión del recto anterior o psoas. A día de hoy sigo sin
saberlo. Lógicamente piensas que será una pequeña sobrecarga o
tendinitis que en poco tiempo estarás otra vez entrenando. Pasaban
los días, semanas y meses. Hasta llegar a los 6 para volver a
reaparecer en una competición.
Me presenté en el triatlón de Andratx
habiendo hecho ya siete semanas de entrenamientos al nivel de
exigencia del inicio de temporada, no así de ritmos. Eso sí, sabía
que en bici y en el agua estaba algo mejor que temporadas pasadas,
así que sería cuestión de compensar.
Nervios como si de mi primer triatlón
se tratara y más aún cuando tuvimos que esperar media hora a que
pudieran dar la salida por motivos ajenos a la organización.
Nos llaman a salida, todo el mundo
corre para ponerse en primera fila y poderse tirar de cabeza yo hago
lo mismo pero me coloco demasiado a la izquierda y ya veo que será
un error y que me quedaré cortado en la primera boya. Salida y así
como se van los nervios, vienen los manotazos patadas y los pulsos
por las nubes. Doy todo lo que tengo hasta la primera boya pero no es
suficiente y me quedo ya que todos los de la derecha tienen mejor
posición y cuesta encontrar el hueco para meterme, me detengo, hago
un par de brazadas a braza y al ver hueco me meto y ya no paro hasta
la primera vuelta, salida por la rampa y otra vez al agua.
Foto: Caty Pons |
En la segunda vuelta me encuentro mucho
mejor, sin tanta gente y puedo pensar en cómo estoy nadando y en
hacerlo lo mejor que sé, al girar la segunda y última boya veo a mi
izquierda un tritraje triat. “Para ir bien debería ser nyako”
-pensé- y así fue, sabía que era buena referencia en el agua, toni
swim y biel swim están en otra liga.
Toca la bici, salgo y enseguida veo que
iré con Paco Ruíz, nyako viene por detrás y parece que le cuesta
engancharse, le animo un momento pero al final desiste. Hasta el
primer punto de giro voy con Paco, pasamos a alguno que se queda y
otros que se enganchan y después de hacer el primer punto de giro
veo que Miniño, De la torre y Cristian Moriana vienen formando un
buen trio que sé que nos darán caza en breve, así que decido
ponerme al final del grupo a esperar que nos cogieran ya que era
cuestión de tiempo. Y así fue, después de la bajada larga y la
rotonda nos pasaron. Fue el momento de engancharse y aquí, Paco
Ruíz, demostró, una vez más, que es un peligro en bici yendo en
grupo. Al pasarnos Miniño se metió como si estuviera rodando solo
chocando hombro con hombro con Cristian Moriana. Suerte que él sí
sabe lo que se hace y demostró una tranquilidad pasmosa haciendo que
quedara todo en una anécdota. Son lances de carrera, a todos nos
pueden pasar, pero es curioso que a unos les pase más que a otros.
Por algo será, ¿no?
Bici increíble, al final solo quedamos
Miniño, De la Torre, Cristian y un servidor. Me pareció increible
poder rodar 2 vueltas en el mismo grupo que Miniño. Cuatro en el
grupo, tres pasando a relevos (yo no podía, me iba justo
aguantarles, prometo que algún dia podré darles un relevo, corto,
pero será un relevo jajajajaja) y aún siendo en carrera fueron dos
vueltas tranquilas, sin sobresaltos, disfrutando.
Foto: Rafa Babot |
Llegada a la T2 y a correr!!!!!!!!
En este tri decidí correr sin garmin
cosa que no había hecho hasta el momento y quedó más que claro que
no sé hacerlo. Soy un “garmidependiente”. Deberé acostumbrarme
a hacerlo.
Quería ir por sensaciones y las
sensaciones que tenía eran que si daba un paso más me moría, así
durante los casi 20' que duro la carrera a pie.
Foto: Caty Pons |
Al final 18º de la general, notando la
falta de competiciones en las piernas, sobretodo en la parte final,
pero muy contento con el resultado obtenido y más habiendo podido
poner mi granito de arena para que el club Triats.som quedara en la
Tercera posición de clubes del campeonato balear de triatlón
sprint.
Por cierto, para los morbosos del club
(que haberlos haylos) que me lo vinieron a preguntar al final de la
carrera. A Toni swim lo pasé en la última vuelta de la bici y a
biel swim al final de la primera de correr. Primer triat, sí, está
bien, pero mis rivales están en otros clubes (y no en todos ya que
tengo grandes amigos fuera) , no en casa, así que para mí no es un
logro. Ojala me hubieran ganado 17 triats, eso sí, que ninguno de
estos 17 fuese el Sr. Potato, quiziiiiir, Alex. Jajajajajajajaja
Lo único bueno es que voy a sumar
unos buenos puntos para la liga triat que ya os he dado demasiada
ventaja, cojones! =)
Dar las gracias a nuestro grugo de
animadoras que el ruido que hacían cuando pasábamos era
ensordecedor y hacían que por un momento dejaras de sentir y
padecer y te llevaran en volandas. Lástima que no puedan estar por
todo el circuito!!!! y dar las gracias, también, a nuestos sponsors
y patrocinadores. Bicicletes Ca'n Nadal, 3action y masaje palma.
Foto: Caty Pons |
Enhorabuena a todos los
triats!!!!!!!!!!
Nos vemos en la próxima.
IRA Y FUEGO!!!!!
Loner.
ES UNA PASSADA...JE JE JE , molt ben contat, i si estàs mes que a l' alçada d' aquesta gent que tu dius que son d' unaltre lliga.... TU TAMBE HO ETS...
ResponderEliminarSUPERCONTENT de veure't i deveure que erem el club amb mes penya inscrita, n'hi havia per tot, a qualsevol banda que et girasis enveies un dels nostres, i algún que tot i ser dels nostres no duien el nostre traje, pero a la classificació están com a TRIATS.
Cap de semana memorable entre el sopar que erem mil, i aquest diumenge en fin....NO HI HA MES PARAULES SENYORIA !!!
mira per on,la lesió t ha servit per millorar molt en natació. aixi es que, com diria en Buzz Lightyear....LONER HASTA EL INFINITO Y MAS ALLA !!!!!!!!!!!!!!
ResponderEliminarEnhorabona !!!!
Encara t'hauré d'ensenyar a tirar-te de cap, es tracta d'anar cap envant, no cap amunt!!!!!!
ResponderEliminarEnhorabona!!!!!!!
LONER RETURNS!!!!!!!!!
jajaja es que cada vez que veo la foto del salto me parto. Pero donde ibas!!! hiciste el carpado??! Enhorabuena campeon, al final no iba mal encaminado en mis predicciones ;-)
ResponderEliminarEnhorabuena Loner!!!! Gran crónica y gran resultado pero sobretodo lo que más me gusta de ti es lo buena gente que eres mamonazo!!!!
ResponderEliminarPD: Tranquilo, el Sr. Potato no te pasará en la vida y si algún día acabo por delante tuya, mmmm mala señal porque sólo podrá ser por lesión, así que ojala eso no ocurra nunca (aún así cuidao que me he puesto a dieta jijiji)
Ostres iogurín!!!! molt bona crónica!!!!
ResponderEliminarCom te vaig dir al final, jo pagaría per tornar-te a veure en aquesta competeció, les animadores vam disfrutar un munté.
A tots els Triats, moltes gràcies pel Pódium.
Pilar dels Triats
brutal Loner!!! gran crònica!! si senyor!!
ResponderEliminarestic molt content per tu amic!!
a seguir disfrutant!!
una abraçada!!
Kiko.
Enhorabona fiera!!
ResponderEliminargran crònica, si senyor!
Artur