domingo, 6 de julio de 2014

Hoy he hecho podio.


Domingo seis de julio de dos mil catorce. Acuatlón del Portitxol.

-    “¿Que Cierzao ha hecho podio?, qué pasada, ¿no?, como ha
evolucionado. Acostumbraba a estar entre los últimos”.

No, no he evolucionado tanto. He evolucionado algo con los años pese a
mi baja competitividad  porque,  a fuerza de entrenar, aunque sea así
como quien  no quiere la cosa, uno corre y nada más rápido, pero no he
entrado entre los tres primeros a meta, ni siquiera de mi categoría.

-    “Pero, entonces, ¿por qué dices que has hecho podio?”.

Te contesto instándote a leer la primera línea, yo hablo del Acuatlón
del Portitxol, Acuatlón, A-CUAT-LÓN.

   El acuatlón es un deporte que tiene unas reglas, y entre ellas está
la de no recortar y, en ese deporte, que es  el que yo he practicado
hoy, estoy seguro de haber entrado entre los tres primeros.

No sé en qué deporte competía la mayoría, incluyendo los que iban
primero y segundo en el  momento de cruzarse conmigo en la segunda
vuelta, en la primera curva cerrada tras la salida, que casi se me
llevan por delante porque venían recortando por mi carril sin ninguna
vergüenza. O en qué deporte participaba algún triat que en ese mismo
punto también casi se me come en la primera vuelta tras nadar. O en
qué deporte participaban las cuarenta personas que he podido controlar
en mis cuatro pasos por la plaza previa al punto de giro que
recortaban salvajemente por una tangente que les ha ahorrado, a ojo de
buen cubero, al menos  unos diez metros por vuelta(entre ellas alguna
persona cercana a mí con quien ya he hablado y ha reconocido haber
hecho las cosas mal). Pero no era acuatlón, y desde luego, espero que
no se jacten de haber practicado dicho deporte  y menos de haber hecho
tal tiempo en la distancia anunciada, porque han hecho trampa, han
recortado. Y MUCHO.

Desde esta tribuna no voy a curar este mal pero quizá sí consiga poner
la primera piedra para que los de mi club acaben siendo reconocidos
como los que no recortan, los legales o, para los estúpidos, como “los
tontos que van por donde toca” . Me enorgullecería de pertencer a ese
club y no al que hoy me ha dado vergüenza pertenecer por haberse
convertido en uno más, casi tan bueno o más como los demás, casi tan
competitivo o más que los demás, y tan tramposo  (o más ) que los
demás.

Saludos.

7 comentarios:

  1. Molt ben descrit Sixto ... estic trist de sentir aquestes coses pero deu haver estat lo suficientment greu com a per veure aquest comentari teu i d' altres que he seguit per el face o per les xerxes socials ... de vegades ens posen un dorsal i perdem la nocio de tot.

    ResponderEliminar
  2. Ah no ho havia possat pero som el presi ... SORRY ...

    ResponderEliminar
  3. Ostris Sixto,no m´he donat conte,esper q si q se ens coneguin x esser un club legal.I et dic q ser bo no es sinonim d´idiota sino es una virtut q alguns idiotes no entenen.

    ResponderEliminar
  4. Y le sigo dando vueltas al tema y pensando que me hace gracia lo que escandaliza a la generalidad cuando (en la que podría ser la misma carrera) la gente se salta una boya de natación y me pregunto, ¿cuál es la diferencia?

    ResponderEliminar
  5. Felicidades Sixto!!! Qué bueno saber de ti!!!
    Ironplin.

    ResponderEliminar
  6. Grande Sixto, así deben de ser las cosas.
    José María (uffffff.com)

    ResponderEliminar